(فتات بوح) ______________ براكيين شوق دفين احرقت مهجتى. مشدود بين اوتار الليل. يعزفنى الصدى.. يجرفنى حنين السيل. امشى بغير هدى امتطى صهوة الحروف . والوى اعناقها.. لتصهل فى يدى الكلمات اجعلها عجين اشكلها كما النغمات. والليل يمضى جريحا انا وحدى وانتى وحدك يا انا كم من العمر ضيعت دون ان المس ندى شهدك هائم على وجهى اقطع ايام العمر وايامه ثوانى ما بدا لى من سيبقى الكل راحل الكل فانى ابكى من الشوق حرقته احرقنى عذب وجدانى اغزل من حروفى نسيج. حزن اتدثر به فى حرمانى. من لى بقلب يحتوى عاشق وحيد. تنتظره اكفانى ____________________________